Stowarzyszenie Unia Literacka została zaproszona na tegoroczne targi książki w Poznaniu. Zorganizowaliśmy dwie debaty, mieliśmy także własne stoisko. Rozmawialiśmy o wielu bolączkach, które dotykają niemal wszystkie osoby zajmujące się pisaniem książek, również mnie. Wczoraj Grażyna Plebanek, członkini naszego stowarzyszenia, podsumowała wszystko to, o czym rozmawialiśmy.
Zdjęcie ZASTI FOTO
Czy wiecie, że pisarka, pisarz zarabia 2,9 zł od egzemplarza książki po 57,50 zł (to średnia cena książki i średnie wynagrodzenie autorskie)? Czyli 5% dla autorki.
Nie sprzedaje dużo, bo następnego dnia po premierze książkę rozdają w sieci chomiki.
Ponad 90% z ceny na okładce idzie do pozostałych graczy rynku książki.
Zarobki z wypożyczeń bibliotecznych spływają z 60 zamiast z 7,5 tysiąca bibliotek w Polsce (głównie z Mazowsza). EDIT: PLR mają być obliczane z większej ilosci.
Piszemy książkę przez rok, półtora roku (mój przykład ), gromadząc materiały podróżujemy, ale nie dostajemy zwrotu za te służbowe podróże (nie, kiedy piszemy fikcję).
Zaliczka wlicza się w zarobki ze sprzedaży książek, czyli jeśli sprzeda się 2-3 tysiące egzemplarzy książki, wciąż przychodzą rozliczenia, że nadal nic nie zarabiamy.
Tylko od autora, autorki wymaga się, by dorabiał na czymś innym niż jego praca, czyli pisanie. Nie wymaga się tego od wydawcy, dystrybutora, księgarki, bibliotekarza, krytyczki. Czyli z tych zajęć można się utrzymać, a z pisania nie. Dlaczego?
Wyrabiamy reklamogodziny niewynagradzane - obecność w mediach społecznościowych - wiedząc, że to często nasza jedyna promocja.
Teksty naszych książek służą modelom tzw. Sztucznej Inteligencji, ale my nie dostajemy ani grosza za to, że efekty naszej pracy są używane. Firmy trenujące SI nawet nie pytają autorów o zgodę. Biorą.
O tym i o innych patologiach rynku książki w Polsce mówili członkowie i członkinie Unii Literackiej na spotkaniu w ramach Targów Książki w Poznaniu. Podziękowania dla nich i dla tych, którzy przyszli posłuchać.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz